herkes mi kusursuz ?
hiç kimsenin yarası yok mu sarılacak ?
herkes mi güçlü kimse ağlamaz mı düşünce ?
kendine uzanacak bir el aramaz mı?
ben güçsüzüm düşerim ağlarım canım acır
yaralarım ve kusurlarım var
Sırf bu yüzden insanım !!
Sıradanım !
hayat bir mucizedir; mucizeyse başlamak
mutluluk varolmaktır; varolmaksa yaşamak
yaşamak; seçmeden başlamak, istemeden bitirmektir
ölüm bir hediyedir her anı yaşayana
insanlık; çözebilmektir kendini ve insanı;
insansa, her çözdüğü insanda bulabilendir kendini
zayıflık, bulmadan kaybetmektir her şeyi,
bencillik fark etmeden reddetmektir kendini!
duygular; haykıran mısraların sessiz ünlemleridir(!)
özgürlük; anlamaktır bu hayat şiirini…
insansa bir başlıktır bu karmaşık şiirde,
her ne kadar şiirin kendisi olduğunu bilmese de…