Anne Güvercin Hikayesini Oku
|
|
Güzel bir yaz günüydü. Batur elinde sapan evlerinin yakınındaki ağaçlıkta kuş avına çıkmıştı. Gözleri radar benzer biçimde dikkatle çevreyi tarıyordu. Birden arkasında bir ses duydu:
'Vurma kuşları.' Döndü, baktı. Seslenen yabancı değildi. Mahalle arkadaşı Sarper'di:
" Ne istersin şu ufak yaratıklardan bilmiyorum ki? Ne ziyanı var onların sana? Bırak ötsünler, uçsunlar, kanat çırpsınlar. "
Batur:
" Sarper gene mi sen? Bu kaçıncı? İşime karışma demedim mi ben sana? Bak kuşları ürküttün, kaçıp gittiler. Kuş vurmak yasak mı kısaca? "
Sarper:
" Yasak doğal. Şu sıralar kuş yavrularının gelişme zamanı.
Batur:
" Amma yaptın ha.. Yasakmış.. Yasaksa yasak. Kim bilecek benim kuş vurduğumu? Çevrede bir yığın kuş var. Bir kuş vursam kuş kıtlığına kıran girmez ya, kuş nesli tükenmez ya. Bana bak Sarper, sen iyi bir arkadaşsın, fakat şu kuş işine karışma " dedi ve ses çıkarmamaya dikkat ederek usul usul ilerlemeye başladı. Yirmi metre kadar gittikten sonrasında bir ağacın altında durdu. Sapanını yukarıya doğru kaldırdı. İyice nişan aldıktan sonrasında sapanındaki taşı fırlattı. Taş hedefini bulmuştu. Kuş yere düşerken aynı anda havalanan bir başka kuşun kanat sesleri duyuldu.
Batur azca ötesinde yere düşen kuşu aldı. Kuş can çekişmekteydi. Derhal kuşun kafasını kopardı. Kendisine doğru yürümekte olan Sarper'e dönerek:
|