Anayurdu Akdeniz ve Anadolu olan mercan köşk bitkisi, Orta Asya’nın güney kıyısında, Kırım ve Kafkasya’da yaygın olarak yetiştiriciliği yapılmaktadır. Uzun ömürlü bir bitki olarak karşımıza çıkan mercan köşk bitkisi, tarih boyunca çok uzun yıllardır kaynaklarda adı geçen bir bitkidir. 1597 yılında mercan köşk bitkisi üzerine araştırma yapan John Gerard adlı bir araştırmacı mercan köşk bitkisinin beynin üşümesine karşı iyi geldiğini belirtmiştir. Mercan köşk bitkisi taze olarak yenilebildiği gibi çorbalarda, et yemeklerinde ve sucuk yapımında yaygın olarak kullanılmaktadır. Tomurcukları açmadan biçilip kurutularak daha sonra ihtiyaç durumunda kullanılmaktadır. Ülkemizde yetiştirilen mercan köşk bitkisi, halk arasında İstanbul kekiği olarak da anılmaktadırlar. Mercan köşk bitkisinin ortalama kırka yakın türü bulunmaktadır. Mercan köşk bitkisinin üretimi kök sürgünü, tohumdan ve çelikten yapılmaktadır. Bu bitki yemeklerde yoğun olarak kullanıldığı gibi çayı da sevilerek tüketilmektedir. Tıp alanında merhem ve doğal krem yapımında da mercan köşk bitkisinde sıklıkla yararlanılmaktadır.

Mercan Köşk Bitkisinin Özellikleri

Ortalama 20-50 cm arasında boya sahip olan mercan köşk bitkisi, sürgünleri griyi andıran yeşil renkte, sapları ise esmer renkte ve tüylü bir yapıya sahiptir. Yaprakları oval ve kabarık bir şekilde ve 1-2 cm uzunluğundadır. Bitki yaz mevsiminin sonunda çiçek açar ve sonbahara kadar çiçekli kalmaktadır. Mercan köşk bitkisi kendine has güzel bir kokuya sahiptir.

Mercan Köşk Bitkisinin Yetiştiriciliğinde Ekolojik İstekler

Kurak topraklardan organik maddece zengin topraklara varıncaya kadar birçok toprak türünde rahatlıkla yetiştiriciliği yapılmaktadır. Sıcak bölgelerden don olayının sıklıkla görüldüğü yerlere kadar birçok değişik iklim türünde de rahatlıkla yetiştirilebilmektedir. Mercan köşk bitkisi sıcak iklimle arası çok iyi olan ve çok yıllık bir bitki olarak karşımıza çıkmaktadır. Kuraklığa karşı dayanıklıdır. Kuraklığın olduğu yerdeki yetiştiriciliğinde tepki olarak erken büyüme gerçekleşir böyle ortamlarda bitkinin suya ihtiyacı fazla olacağı için sulamanın çok etkin şekilde ayarlanması gerekmektedir. İyi drene edilen, kumlu-tınlı, killi ve humuslu topraklar en verimli olduğu topraklardır.